Od drame do melodrame

The Critic [2023]

Film „The Critic“, smešten u atmosferu 1930-ih godina, prikazuje napet svet pozorišne kritike kroz prizmu jedinstvenog i neumoljivog kritičara Džimija Erskina. Erskin, kojeg maestralno tumači Ian McKellen, oduševljava svojim oštrim zapažanjima, gotovo sadističkom radošću u rušenju umetničkih dela i života njihovih autora.

Njegove kritike nisu samo osuda predstava već i moralni sudovi koji odražavaju duboko nezadovoljstvo stanjem društva i kulturnih standarda.

U središtu ove priče su složeni odnosi između Erskina i Nine Land, mlade glumice čiju karijeru naizgled uporno sabotira. Nina, koju je živopisno oživela Gemma Arterton, simbol je ambicija i krhkosti umetnika pred moćnim kritičarskim perom. Njihov odnos, prepun antagonizma, postepeno prelazi u nesigurno savezništvo kada Džimi traži njenu pomoć u komplikovanoj zaveri protiv vlasnika novina. Njihova hemija produbljuje priču, osvetljavajući koliko je tanka granica između zavisnosti i prezira u odnosu umetnika i kritičara. Ispod površine njihovog odnosa tinja zajednička ljubav prema pozorištu, što dodaje dozu ironije i složenosti njihovim akcijama.

U režiji Ananda Tuckera, film se kreće od drame do melodrame, uvođenjem neočekivanih obrta i emocionalnih kulminacija. Ova narativna smelost osvetljava mračnu estetiku filma, obogaćujući ga psihološkim slojevima i produbljujući suštinu sukoba između ličnih ambicija i profesionalnog integriteta. Tuckerova režija koristi sumornu londonsku scenografiju kao odraz Erskinove hladnoće i moralne dvosmislenosti, dok McKellenov portret kritičara u sukobu sa sopstvenim demonima postaje jezgro narativa.

U trećem činu, film kreće prema dramatičnoj eskalaciji, oslanjajući se na McKellenovu harizmu i moćnu interpretaciju likova u svetu gde se svi bore za svoje mesto pod reflektorima. Snažna režija i periodna scenografija dodatno osnažuju ton filma, dočaravajući atmosferu sveta u kome reč jednog kritičara može promeniti tok nečije karijere ili života. McKellenov Erskin postaje simbol neobuzdane moći reči, lika kojeg će publika možda prezreti, ali će ga svakako pamtiti.

Ovaj film nadilazi okvire obične periodne drame i postaje provokativna refleksija o prirodi umetnosti, kritici i granicama profesionalne etike.

Napisao Maximilian Zaplanysky. Preuzeto s prijateljskog sajta FatHipster.